புதன், 10 ஜூன், 2009

தமிழர் போக்கு

"யாரு?? ஓ..நீங்களா! உங்கள இன்னைக்கா வர சொல்லி இருந்தேன். நீங்க எதுக்கும் இரண்டு நாளுக்கு அப்புறம் வந்து பாருங்களேன்" என்று பத்தாவது முறையாக போன பொழுது இருபது நிமிடம் காக்க வைத்து விட்டு கிடைத்த பதில். 
 
இது சில தமிழர்களின் பதில்.

*************************

Hi!

Today I have downloaded the app, installed and run it. Next, I have explored it mindfully, to become familiar with it. Overall, it seems good - the most important features are OK; although I will suggest you some new features, soon (in order to become even better). I made a search for other apps of the same kind ("competitors") - usually I do this - I try different apps of the same kind to see the features of each one, and then I can imagine the "ideal" app (the merging of all the best features). On the other hand, I know what doctors need to use most, so, I may even suggest new features not existing on the competitors.
If you want to give a look, here are the best competitors I found:

http://www.med-sites.com/
http://www.encoreeservices.com/
http://www.patientos.org/

You may "try and spy" these apps by yourself; anyway I will present to you my personal analysis and suggest really useful new features for the app you are developing. I have about 3 hours of free time daily, so I will make this work progressively; whenever I have new ideas I will send you an email (suggesting new features and improvements). I think tomorrow I will be able to send you news.

Best regards,
Andre Garcia

இது ஸ்பெயின் மருத்துவரின் மின்னஞ்சல்.

*************************

தமிழர்களை தலையில் தூக்கி வைத்து கொண்டாட தான் ஆசை. அதற்கான தகுதிகள் நம்மிடம் உள்ளனவா என்று என்னை நானே கேட்டுக் கொள்கிறேன். வந்தாரை வாழ வைக்கும் தமிழ் நாடு, இப்பொழுது வந்தாரை காக்க வைக்கும் தமிழ் நாடாக உள்ளது. காக்க வைப்பதற்கான காரணங்கள் நியாயமாக இருந்தாலும் பரவாயில்லை. தாமதமாக வருவது, காக்க வைப்பது தான் இன்றைய தமிழர்களின் புது யுக பெரிய மனித தனம் ஆகி விட்டது. இந்த போலித்தனம் எங்கே எவரிடம் இருந்து வந்தது.  

அரசியல்வாதிகளா? தமிழ் திரைப்படங்களா? இல்லை.. தமிழர்களே ப்படி தானா?



சனி, 6 ஜூன், 2009

அது என்ன... காதல்!

யார பார்த்தாலும் நான் அவ காதலிக்கிறேன், இவன காதலிக்கிறேன் என்று சொல்றாங்க. ஆனா.. எனக்கு இந்த காதல் மட்டும் ஒரு புரியாத விஷயாமாகவே இருக்கு. ஏன் எரிச்சலா கூட தான் இருக்கு? இத சொன்னா என்னை இதயம் இல்லாதவன் என்று சொல்றாங்க.

சரி காதல் என்ற வார்த்தைக்கு இலக்கண இலக்கியத்தில் பொருள் தேடி, ஓலைச் சுவடி எல்லாம் கூட ஒன்றிரண்டு புரட்டினேன். காதல் என்பது பெரும்பாலும் வினைச் சொல்லாகவும்(verb), சில இடத்தில் பெயர்ச் சொல்லாகவும்(noun) உபயோகிக்கப் படுகிறது.

ஓடுபவன் -ஓடுகிறவர்களை குறிக்கின்றது. சாப்பிடுகிறவன் - சாப்பிடுபவர்களை குறிக்கின்றது. காதலன் -காதலிப்பவர்களை குறிக்க வேண்டும் அல்லவா.. ஆனால்? "அவன் தான் என் காதலன்" என்றல்லவா சொல்கிறோம். சரியாக புரிந்து கொள்ள முடியாதவர்கள் மீண்டும் படியுங்கள். "அவன் தான் என் சாப்பிடுகிறவன்/ஓடுபவன்" என்பது எவ்வளவு முட்டாள் தனமான வாக்கியமாக படுகிறது. "நான் தான் காதலன்/காதலி" என்று சொல்லுவது தான் சரியான பதம். 

சரி.. 'காதலித்து தொலையட்டும்' விடலாம் என்று பார்த்தால், காதலிப்பவர்களின் கூத்தை தாங்க முடியவில்லை. எவ்வவு சுயநலம்? காதலிக்கிறோம் என்று சொல்லுபவர்கள் எல்லாம் பெரிய அயோக்கியர்கள் என்று நான் சொன்னால், சாலையில் நடமாட என்னை உயிருடன் விட மாட்டார்கள். அதனால் நான் எதுவும் சொல்லவில்லை. "வாடிய பயிரை கண்ட போதெல்லாம்...." என்று செடிகளின் மீதெல்லாம் காதல் கொண்டு உருகினாரே அவர் சிறந்த காதலன். தொழு நோயாளிகளை காதலோடு அணைத்து அரவணைத்தாரே அவர் சிறந்த காதலி. மற்றவர்கள்? அழகான பெண்ணை காதலிப்பவர்கள், பணக்காரனை காதலிப்பவர்கள், நல்ல குணம் படைத்தவளை காதலிப்பவர்கள், குடும்பத்தை கண்ணும் கருத்துமாக பாதுகாப்பவனை காதலிக்கிறவர்கள்.... இப்படி ஏதாவதொரு சுயநல காரணத்தோடு ஏற்படுவதின் பெயர் காதலா? சற்றே யோசியுங்கள்.

உலகில் பிறந்த ஒவ்வொரு மனிதனும் காதலன் தான். சூரியன் ஓளியினை சுற்றி உள்ள அனைத்தின் மீதும் பட விடுவது போல, ஒவ்வொரு மனிதனும் சுற்றி உள்ள அனைவரையும் காதலிக்க வேண்டியவன். ஆனால் பண்பட்ட சிலராலே அது இயலுகிறது. மற்றவர்களால் பண்பட முடியவில்லை, காதலின் மகத்துவத்தை புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை என்பது கூட பரவாயில்லை. காட்டாறு போன்ற ஒரு விஷயத்தை உள்ளங்கையில் அடங்கும் சிறிய துளியாக்கி அதையும் கிடைத்தற்கரிய ஒன்றாக ஏந்து ஏந்து என்று ஏந்துகிறார்கள்.

வாழ்நாள் முழுவதும் மகிழ்ச்சியாக வாழ ஒரு நல்ல துணையை தேர்ந்தெடுக்கும் புத்திசாலிதனத்தை(சுயநலத்தை) "காதல்" என்று சொல்லி சிறுமைப் படுத்துவதா? சரி இந்த பாழும் சுயநலத்திலாவது ஒரு ஒழுங்கு இருக்கிறதா? பசி, தாகம், காமம் போன்று காதலும் ஒரு உணர்வு என்று சொல்லுகிறார்கள். இயற்கையாக எழும் உணர்வினை வெளிப்படுத்த "காதலர் தினம்" வரை காத்திருக்கிறார்கள். அந்த தினத்தில் மட்டும் தான் காதல் மனதில் எழுமோ! மற்ற தினத்தில்?

ஒன்னுமே புரிய மாட்டேங்குது. தயவு செய்து யாராவது எனக்கு புரிய வையுங்களேன்.

வெள்ளி, 5 ஜூன், 2009

ரத்தத்தின் ரத்தமே

"ஏன்டாப்பா சின்னவனே.... நான் பண்ண பாவம் தான் என் வாரிசுகளுக்கு தமிழ் நாட்ட மட்டும் தான் பிரிச்சு கொடுக்க முடிஞ்சுது. என் வயசை கூட பொருட்படுத்தாம, ரொம்ப அலைகழிச்சு போன போவுதுன்னு மூனு பதவி. அதலயும் ஒன்னு நம்ம ஜால்ரா ஒன்னுக்கு போயிடுச்சு. இந்த நிலைமை இதோட முடிஞ்சிடனும். எனக்கு கடவுள் மேல நம்பிக்கை இல்லை. ஆனா கடவுள் என் மேல நம்பிக்கை வச்சு தான், தமிழகத்த எனக்கு கொடுத்தாரு. அவரோடைய நம்பிக்கைய காப்பாத்துற மாதிரி, நாம எல்லாம் நடந்துக்கனும். என் பேர பசங்க எல்லாருக்கும் உன் காலத்துகுள்ள இந்தியவா பிரிச்சு கொடுத்திடு. நம்ம மேல ஒருத்தர் வச்ச நம்பிக்கைய நாம காப்பத்தனும் இல்ல. அதுவும் அது கடவுளா இருக்கிறப்ப?"